Ja Ciebie też – Wojtek Nerkowski. Banalny temat z niebanalnym przesłaniem

Recenzowaną dzisiaj książkę polecił mi jakiś czas temu pewien czytelnik z portalu Lubimy Czytać (Janku, dziękuję!). Miała to być pewnego rodzaju alternatywa "Samotności w sieci" i rzeczywiście, jeśli czytaliście książkę J.L. Wiśniewskiego, to "Ja Ciebie też" przypadnie Wam do gustu. Historia napisana przez Wojtka Nerkowskiego, który jest scenarzystą telewizyjnym i filmowym, a także współtwórcą popularnych seriali (BrzydUla, Na Wspólnej) ma niebywały klimat i wciąga od pierwszych stron. Fabuła, choć na pozór banalna, fascynuje i przyciąga, a finał - wzrusza i zaskakuje. Zapraszam.

Asia jest młodą mamą i na pozór szczęśliwą żoną, wraz z rodziną mieszka w Warszawie, tuż obok Sejmu (co ma niebagatelne znaczenie dla niektórych wydarzeń). On, to tajemniczy Amerykanin, który rozpoczyna znajomość z Asią od zamachu na jej 4-letniego synka. Co z tego wyniknie i jakie są prawdziwe motywy znajomości tych dwojga? Czy Asia oprze się urokowi cudzoziemca i pozostanie wierna mężowi? Jakie są granice przyjaźni damsko-męskiej i czy jest ona wogóle możliwa? Jakim cudem rozsądna kobieta daje się wplątać w międzynarodową intrygę, o jakich dotąd czytała w gazetach? Przeczytajcie, to naprawdę ciekawa lektura :)

Przyznam szczerze, że okładka i blurb nie zachęcają do lektury i gdyby nie polecenie, nigdy nie sięgnęłabym po tą pozycję. Na szczęście stało się inaczej i miałam okazję poznać osobliwe połączenie romantycznej historii z bardzo sprawnie nakreślonym wątkiem sensacyjnym. To zdanie nie ma większego znaczenia dla recenzji, ma jedynie na celu sprawdzenie, czy dotarłeś drogi czytelniku aż tutaj - jeśli tak, dziękuję. Napisz mi e-mail, a zostaniesz nagrodzony wirtualną niespodzianką. Nie zdradzaj mojego niecnego planu w komentarzu :) Autor zdobył moje serce fantastycznie budując klimat powieści, w której akcja rozwija się niespiesznie, a wątek romansu ma tak naprawdę drugie dno. W książce nie chodzi o miłosne uniesienia, a raczej o sens istnienia przyjaźni kobiety z mężczyzną. Nerkowski przedstawia rodzące się uczucie w sposób nienachalny, delikatny, mamiąc czytelnika wplecionymi wątkami różnic kulturowych i językowych, oraz profesjonalnie wikłając bohaterów w tajną misję. Bardzo podobało mi się skonfrontowanie kulturowego bagażu bohaterów: scena, w której Dylan gotuje bigos jest moją ulubioną ;) Zabawne dialogi wykorzystujące odmienność kulturową bohaterów oraz niejasności językowe nadały powieści specyficzny styl:

"- A już myślałem, że stereoyp Polaków pijących morze wódki jest przesadzony.
- Tak się składa, że jedyną osobą, która piła, byłeś ty - odparła droczącym się tonem. W odpowiedzi ściągnął usta w ciup i posłał jej teatralnie obrażone spojrzenie. Bez dwóch zdań, Dylan upijał się na uroczo."

" (...) magnolie przed domem babci Beth, które nazywały się potocznie bull bay, były innego rodzaju - wiecznie zielone.
- Nie miałam pojęcia. Przepraszam.
- wszystko w porządku. Nie przepraszaj. Nie jestem rasistą - próbował, jak to miał w zwyczaju rozbroić ją żartem(...)"

Zaskoczyło mnie to, jak autor szczegółowo i prawdziwie opisał relacje między Asią a Dylanem. Nie używając ckliwego języka i romantycznych dyrdymałów pokazał, że przyjaźń dwojga ludzi odmiennej płci jest niemożliwa (chyba, że jedno z nich jest homoseksualne :) Budowanie platonicznej relacji graniczy z cudem, tym bardziej, że otoczenie (rajska wyspa, samotne podróże, wspólna pasja) nie ułatwiają zachowania dystansu. O tym, czy Asia oprze się urokowi Dylana musicie przekonać się sami, ale mogę Wam powiedzieć, że warto :) Za to mogę pokazać Wam urocze wyjaśnienie przyczyn zdrady:

"Mężczyźni mają zadatki, by zradzać łatwiej i częściej, bo w ten sposób ich geny rozprzestrzeniają się bardziej efektywnie. Teoretycznie wystarczy kilka minut i po sprawie. Natomiast geny kobiety, gdy chcą się rozprzestrzenić , muszą poświęcić na to conajmniej dziewięć miesięcy"


Oczywiście książka nie jest bez wad, znalazłam kilka schematycznych i przez to oklepanych scen rodem z marnych fimów akcji, a moralne dylematy Asi czasem doprowadzały mnie do rozpaczy, jednak takie wady są niczym w odniesieniu do całości powieści. Od momentu odkrycia przez Dylana właściwych motywów swojego działania akcja nabiera zawrotnego tempa, w odbiorze pomaga świetna narracja (widać scenograficzne doświadczenie autora ;) i historia staje się kawałkiem bardzo przyjemnej lektury.

Podsumowując: polecam książkę każdemu, kto lubi romantyczne historie z sensacją w tle. Wszystkim, którzy lubią moralne rozważania dotyczące ludzkiej natury oraz wielbicielom polskich seriali. Historia może nie należy do ambitnych, ale na pewno miło spędzicie przy niej czas. Bardzo polubiłam styl autora i jeśli jeszcze coś napisze - z przyjemnością przeczytam, tym bardziej, że zakończenie budzi nadzieję na dalszy ciąg losów Asi i Dylana.

Moja ocena to całe 4+

30 komentarzy:

  1. Chyba pierwszy widzę tę pozycje, może się skuszę. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też, gdyby nie polecenie raczej bym jej nie znalazła :)

      Usuń
  2. A ja cię zaskoczę (chyba), bo mam tę książkę od dawna na oku i myślę, jakby tu ją zdobyć nie nadwyrężając moich skromnych zasobów finansowych :)
    ps. mała literówka ci się wdała w słowie ,, nektórych wydarzeń''

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. dzięki za zwrócenie uwagi i nie, nie zaskoczyłaś mnie :) wiem, że Ty wiesz wszystko i masz dar wpadania na perełki ;)

      Usuń
  3. Pierwsze słyszę o tej książce, faktycznie fabuła wydaje się banalna, ale z tego co piszesz książka byle jaka nie jest ;D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jest nawet całkiem udana, widać w niej profesjonalizm człowieka, który wie, co pisze i co się sprzeda. Szkoda, że szata graficzna jest tak słaba.

      Usuń
  4. "Samotność w sieci" zdecydowanie do mnie nie przemówiła, więc raczej się nie skuszę:(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Ja Ciebie też" jest podobna do "Samotności..." pod względem klimatu, a nie treści, więc możesz sięgnąć i sprawdzić. Szczerze polecam.

      Usuń
  5. Nigdy nie słyszałam i faktycznie po samym tytule i okładce nawet bym się najprawdopodobniej nie zainteresowała :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Okładka jest marna, wygląda jak tani komiks... Ale wnętrze bardzo przypadło mi do gustu.

      Usuń
  6. Czytałam obie książki to znaczy "Samotność w sieci" i "Ja Ciebie też" i uważam, że są zupełnie inne, ale autorka recenzji zestawia je ze sobą, bo obie te powieści poruszają podobne tematy. Samotność, bycie niespełnionym w związku, jakaś niewypowiedziana tęsknota i nadzieja na znalezienie tej idealnej, drugiej połówki i życiowe zawirowania z tym związane. A także cienka granica między przyjaźnią i miłością. Bardzo dobra, dopracowana recenzja i zgadzam się, że książka warta przeczytania, jest z pewnością lżejsza i bardziej zabawna niż "Samotność...".

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pięknie to Pani napisała :) Zestawiłam książkę z "Samotnością..." ponieważ fakt sugerowanego przez pewnego Czytelnika podobieństwa zachecił mnie do jej przeczytania. Są to jednak dwie różne książki, ale o podobnym klimacie i są skierowane do tego samego typu odbiorcy. Pozdrawiam!

      Usuń
  7. Ja również uważam, że przyjaźń między mężczyzną i kobietą nie istnieje. Z chęcią przeczytam tę książkę.

    OdpowiedzUsuń
  8. Samotność w sieci mi sie bardzo podobała, wiec chętnie tą przeczytam. Co do okładki to nie jest jeszcze tak źle :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Samotność w sieci" kocham całym sercem i mam za nic zarzuty wobec niej :) A ta jest równie udana, choć wzruszenia nie wywołuje. Jednak polecam, to ciekawa i lekka lektura, a okładka? Fakt, widziałam gorsze :)

      Usuń
  9. Zastanowię sie nad tą książką ;D

    OdpowiedzUsuń
  10. Ja jeszcze nie miałam szansy zapoznać się z twórczością tego autora, ale może kiedyś to zmienię.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli czytałaś książki J.L. Wiśniewskiego to i ta przypadnie Ci do gustu :)

      Usuń
  11. Masz rację okładka nie zachęca, ale po Twojej recenzji z chęcią przeczytałabym :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Uwielbiałam serial "BrzydUla", te wszystkie zabawne sceny i słowne żarty, dlatego wierzę Ci na słowo, że książka Nerkowskiego również w nie obfituje. :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Nie miałam do czynienia z "Samotnością w sieci", a o tej książce nigdy nie słyszałam. W każdym razie zgadzam się, że przyjaźń damsko-męska jest zjawiskiem niemożliwym w praktyce.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z moich doświadczeń wynika coś innego, ale to temat na inną historię ;)

      Usuń
  14. Ktoś mi już kiedyś polecał tę książkę.
    Mówił, że się pozytywnie zaskoczę.
    Hm... a no może :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Możesz się naprawdę pozytywnie zaskoczyć, taka niepozorna okładka, a wnętrze zaskakująco dobre :)

      Usuń

Zostaw ślad po sobie i proszę, nie obrażaj nikogo.
Masz pytania, wnioski, spostrzeżenia? Pisz śmiało ;)